Dyrektywy Nowego Podejścia określają wymagania zasadnicze dotyczące bezpieczeństwa wyrobów wprowadzanych do obrotu w krajach Unii Europejskiej. Wymaganie te w przypadku wyrobów budowanych określa Dyrektywa Rady w sprawie zasadniczych wymagań dla wyrobów budowlanych  89/106/EWG. Dyrektywa ta jest jedną z najbardziej skomplikowanych dyrektyw.

Zakresem dyrektywy objęte są wyroby budowlane, będące rzeczami ruchomymi wyprodukowanymi w celu wbudowania na stałe (zastosowanie w sposób trwały) w obiekty budowlane, czyli budynki i budowle inżynierskie. W najprostszy sposób można to wytłumaczyć, iż wyrobem budowlanym jest każdy wyrób, który ma bezpośredni kontakt z obiektem budowlanym i to nie tylko z samym budynkiem, ale drogą, schodami itp. również.

W Dyrektywie budowlanej 89/106/EWG wyroby budowlane są podzielone  na dwie grupy:

• znakowane znakiem CE
• znakowane znakiem budowlanym B.

W przypadku wyrobów budowlanych oznakowanie CE oznacza,  że  wyrób jest zgodny:

• ze  zharmonizowaną normą europejską (zharmonizowaną specyfikacją techniczną wyrobu)  lub z
• Europejską Aprobatą Techniczną [ETA];

Natomiast znakowanie znakiem budowlanym B oznacza, że wyrób:

• nie podlega pod żadną istniejącą normę zharmonizowaną
• spełnia wymagania polskich norm budowlanych
• posiada aprobatę techniczną ze względu na brak istniejących norm krajowych oraz budowlanych.

W obu przypadkach oznacza to również, że zgodność z wymaganiami zasadniczymi została potwierdzona przez dokonanie oceny zgodności z zastosowaniem odpowiedniego systemu oceny zgodności uzależnionego od wyrobu i jego specyfikacji.

Autor: Krystyna Rudek